Yox, bu yazı qətiyyən Donald Trampla bağlı olmayacaq. Amma nə gizlədim, indiyədək bir sual mənə rahatlıq vermir: necə oldu ki, ötən il Hilari Klinton deyil, məhz Donald Tramp seçildi?
Rejissor bir tərəfdə sinələri orden və medallarla dolu veteranları, o biri tərəfdə də onlara bir az həsədlə, bir az da təşvişlə baxan gəncləri göstərirdi. Əslində bu, hər yerdə belə olub. Gənclər həmişə hesab edirlər ki, bir az gec doğulublar, bütün böyük işlər görülüb qurtarıb, onlara isə maraqsız bir həyat yaşamaq qalıb.
Həmişə canavarlar qoyunları yeyib. Doğrudanmı, elə bir gün yetişəcək ki, qoyunlar canavarları yeməyə başlayacaqlar?..».
«Belə ərz edirlər ki, D.Trump prezident seçilərsə, ABŞ tarixində ən sağlam prezident olacaq. Mən ona daha da sağlam olmağı, amma prezident seçilməməyi arzu edirəm».
Görəsən, Rusiya və Azərbaycandakı avtoritarizmin fərqi nədədir?
Problemləri unutdurmağın yolu...
Varisi harada axtarmaq lazımdır?
Görünür, siyasət elə böyük yalanları pərdələmək sənətidir...
Düşünmək olar ki, payızın ilk aylarından başlayaraq Qarabağ probleminin çözülməsində bir tərpəniş olacaq.
Kiçik ölkənin böyük problemləri hələ öndədir...
İlk fürsətdə azadlıqdan imtina etdilər...
S.Shoygu Bakıya niyə gəlmişdi?
Şəxsən mən çox istərdim ki, D.Trump prezident olsun.
İran da istəsə, çox iş görə bilər.
Ən azı, bu ilin sonuna çox şey su üzünə çıxacaq...
Bu gün Erdoğan-ın ABŞ və ya Avropa ölkələri haqqındakı bəyanatları İran liderlərinin bəyanat və açıqlamalarından elə də fərqlənmir.
Eşq olsun belə operativliyə!
Hamı eyni şeyi soruşur: nə baş verir?
İndi deyirlər ki, demokratiya zəfər çaldı. Amma öncə qeyd etmək lazımdır ki, hərbi çevriliş cəhdlərindən sonra heç vaxt dərhal demokratiya olmur – çevriliş baş tutanda da, tutmayanda - qarşısı alınanda da...
Danışıq detallarının bilinməsi məsləhət deyilsə, onda Bakıda dövlət rəsmilərinin dilindən səslənən bəzi ilginc «təfərrüat»lar haradan qaynaqlanır?
Davamı
