«Xalis rus filmi bircə dənədir - «Səhranın bəyaz günəşi»... Di gəl, onun da ssenarisini rus yox, azərbaycanlı yazıb!..».
İstərdik ki, ildə, heç olmasa, bircə gün - tutaq, elə aprelin 1-də doğru və dürüst danışmaq şərt olaydı...
İndi başqa bir vaxt gəlir - problemli ölkədə yaşamaq və bir də problemli ölkəni idarə etmək vaxtı... Görək, bu sınaqdan kim çıxacaq? Yurddan kimlər köçəcək və kimlər qalacaq?..
«Ermənilərlə azərbaycanlılar düşməndir» – deməzlər. Əbədi düşmənçilik edən xalqlar olmaz, nifrət və qovğa nə vaxtsa çəkilər. Dövlət və rejimlərə baxanda, xalqlar daha uzunömürlü, bəlkə də əbədidir.
Amma indi məlum olur ki, Rusiya hökuməti, hələ ki, ölkəni tam qapatmaqdan uzaqdır
Gürcülər bir neçə il əvvəl yanıldıqlarını, böyük səhvə yol verdiklərini indi anlayırlar...
Dəfələrcə «bir adamın teatrı» adlandırdığımız Azərbaycan siyasətinin elə özəllikləri var ki, hətta ən peşəkar teatr adamını da məəttəl qoyar.
Məsələ heç də Rusiyanın bir az da aqressivləşməsində deyil - qaradan tünd rəng olmaz. Rusiya bundan artıq nə edəcək ki? Məsələ ondadır ki, ölkədə diplomatiya da ilk növbədə hakimiyyətin özəl maraqlarına tabe edilib...
Bir daha aydın oldu ki, diktaturaları devirmək və ya onlarla mübarizəyə başlamaq hələ birinci addımdır, əslində, gerçək iş bundan sonra başlayır...
Hələ “Əsrin müqaviləsi”ndən bəri camaat arasında belə bir deyim dolaşır: “bizim işimiz boru çəkməkdir, onun içində nə axır, hara axır, bu, artıq bizlik deyil...”.
Məhbusların həyatı nə qədər yüngülləşdirilsə də, onların saxlanma şəraiti nə qədər beynəlxalq norma və standartlara uyğunlaşdırılsa da, bu dünyada həyat var, ölüm var və bir də onların arasında olan məhbəs həyatı.
Deyirlər ki, babalarımızın qisasını alırıq. Amma daha yaxşı olmazdımı ki, ermənilər babaları haqqında düşündükləri kimi, arabir nəvələrini də fikirləşsinlər?
Rusiya mifi Əfqanıstanda dağıldı. Əfqanlar sübut etdilər ki, Rusiya ordusu ilə vuruşmaq mümkündür. Rusiya mifi Yuqoslaviyada da dağıldı. ABŞ və NATO sübut etdilər ki, dünya məsələlərində Rusiyanı nəzərə almamaq da olar.
O, elə ilk çıxışlarını qəribə girişlə başladı. Dedi ki, belə gedə bilməz, mütləq yenidənqurma olmalıdır... Amma heç kim anlamır və bilmirdi ki, nəyi yenidən qurmaq lazımdır. İnsanlar düz 6 il həmin suala cavab axtardılar...
Ermənistan ABŞ siyasətçiləri üçün erməni seçiciləri deməkdir. Gürcüstan Qərblə inteqrasiyada çox israrlı balaca xristian ölkəsidir. Azərbaycan isə nə seçkilərdə səs deməkdir, nə də balaca xristian ölkəsi. Üstəlik, Qərblə bütünləşməyə də can atmır...
Tanrı nədən HƏYATı - belə bir unikal hadisəni və İNSANı elə də say-seçmə sayılmayan kiçik bir ulduzun ətrafındakı kiçik planetdə yaratdı?..
Azərbaycan müxalifətinin düz 25 illik müxalifətçilik “stajı” var. Bu, əsrin 4-də 1-i deməkdir. Bu illərdə elələri olub ki, onların yolu həbs yerlərindən keçməyib, amma uzun, üzücü və bir az da yorucu dissidentlik həyatı yaşayıblar...
Elmarın bir sözü yadımıza düşür. O deyirdi ki, həvəsi olan həvəskar həvəsi olmayan peşəkardan qat-qat yaxşıdır. İndi ictimai jurnalistikanı da həvəskarların meydanı adlandırmaq olar.
Rusiya özünün islahatçılarına həmişə ögey övladları kimi baxıb. Nemtsov da bir siyasi nəsli təmsil edirdi... Təəssüf ki, bu «ənənə» hələ də qalır, çünki Rusiyada «ənənə»lərdən qopmaq istəyi hələ də elə güclü deyil...
Kaş elə olsun ki, ikinci - bu dəfə artıq professional şok yaşanmasın. Axı birdən məlum olar ki, bu illər ərzində ölkə iqtisadiyyatı Gürcüstan iqtisadiyyatı ilə müqayisədə elə də irəli getməyib..
Davamı
