Nədən hakimiyyətin siyasi ritorikasında barışıq və anlaşma notları hiss olunmur?
Kiçik dövlətlərin hərbi ambisiya və iddialarına baxanda adam bilmir ağlasın, ya gülsün!
Qarşıdan yay gəlir, rəsmi Bakının tək istirahət etmək üçün deyil, düşünmək üçün də vaxtı olacaq…
Partiyalar da daha böyük və daha sərfəli maliyyə qaynağından – təəssübkeşlərinin yardımından tam məhrum olandan sonra onlara dövlətin maliyyə dəstəyi məsələsi gündəmə gəldi. Necə deyərlər, uğur olsun!
O qədər vacibdirmi ki, reytinq toplamaq üçün hansısa adamın iblis tərəfindən təqib olunduğunu «sübut» edən kadrları efirə verəsən?
Azərbaycanda hakim partiya xarici siyasətdə balansı çox rahat qəbul edir və bunu gözləməyə cəhd edir, hətta bundan faydalanır. Lakin daxildə siyasi və ictimai qruplar arasında da balans gözləmək onların ağılına belə gəlmir, bu fikri özlərinə yaxın belə buraxmırlar.
«Görən, necə olacaq, qadağalar və yasaqlar çox olmayacaq ki?!»
İslamda və iudaizmdə şəriət institutlaşıb, məcəllə və məhkəmə formasını alıb. Xristian dünyası isə bir qədər fərqli yolla getdi. Orta əsrlərdə «xristian məcəlləsi» və onun əsasında məhkəmə (inkvizisiyalar) yaratmağa cəhd edilsə də sonda o özünü doğrultmadı və ondan imtina edildi.
Bu gün Azərbaycanda azadlıq istəyənlər kəmiyyətcə elə də böyük kəsim deyillər. Böyük əksəriyyət mövcud siyasi-sosial sistemin daxilində özünü daha rahat hiss edir. Amma bu əsas verirmi ki, insan avtoritar sistemdə yaşamalı olsun?
Bu gün bəlkə də Bakı qədər beynəlxalq siyasətin «güc balansı» (H.Kissincer) üzərində və əsasında qurulmasını istəyən çox az dövlət var. Səbəb birdir. O, indi başqa cür maraqlı ola bilmir, çünki ya hakimiyyət maraqlı olmalıdır, ya da dövlət.
ABŞ-la əməkdaşlıq edən ölkələrin siyahısı Azərbaycanla məhdudlaşmır. Amma nədənsə İran həmişə öz diqqətini Azərbaycan üzərində cəmləşdirir
Rusiya muxalifətinin vədi böyükdür: yazda milyonların ən böyük yürüşünü təşkil etmək nəzərdə tutulur
M.Saakashvili «Bir kərə yüksələn bayraq bir daha enməz!» əvəzinə «Müstəqilliyimiz əbədidir, dönməzdir və sarsılmazdır!» deməli idi. Belə desəydi, o, daha çox alqışlanacaqdı.
Putin'in təzədən prezident seçilməsi İlham Əliyevə Rusiya ilə o qədər də pis olmayan bir münasibət və perspektiv vəd edir. Gürcüstan da bundan yararlanmaq istəyir.
Rusiya qara çuxura daha çox bənzəyir, nəinki seçki baxımından şəffaf ölkəyə! Amma bu, Putinin sonuncu müddətidir, çünki Rusiya həm də dəyişmək istəyir
«Bu, elə bir səhralıqdır ki, hətta üfüqlərində də keçici qırmızı bayraq görünmür...».
Hətta siyasətdən uzaq adama belə aydındır ki, molla rejimini qane edə biləcək «qızıl diplomatik ortanı» tapmaq çətindir
Qırğızıstanda ikinci inqilab baş verən zaman Qazaxıstanın lideri N.Nazarbayev deyirdi ki, vaxtında barrikadalar qurmaq yox, iş yerləri açmaq haqqında düşünmək lazım idi.
Müxalifət lideri ilə görüşdə D.Medvedev demişdi ki, elə o da bir nəfərin iki dəfədən artıq prezident olmasının əleyhinədir. Bunu oxuyanda, D.Medvedevə lap yazığım gəldi: nə qədər aciz adam imiş!
Ölkə üçün nə daha çox utanc gətirir? 20 nəfər siyasi məhbus deyilən şəxsin məhbəsdə olması, yoxsa etiraz aksiyası?
Davamı
