Görünür, bu məsələ o vaxt həllini tapacaq ki, siyasi partiyalar hakimiyyətə hətta şəriklik iddiasında bulunmayacaqlar
20 Yanvar hadisəsi köhnə nomenklaturaya onun itirdiyi siyasi və iqtisadi təsirləri qaytardı
Dünyada daha bir diktator devrildi, zira diktaturaların bir ədəd azaldığını isə demək hələ tezdir
Sovetlərin heç ağlına gəlmirdi ki, Soljenitsını başqa bir cinayətdə ittiham etsin. Onlar hətta Saxarova «iş tikmirdilər»
Hakimiyyət Qərb qarşısındakı məzənnəsini artırmaq istəyir, demək istəyirlər ki, bizi qəbul etmirsiniz, amma bizdən sonra hakimiyyətə gələ bilən islamçılardır!
2010–cu ildə nəhayət ki, «tabu» götürüldü və təxminən 17 ildən sonra Türkiyənin mətbuatı Azərbaycan haqda həqiqətləri dilə gətirməyə başladı
Əgər çıxıb getməklə nəsə həll olunsaydı, partiyaların fəaliyyətinə tam xitam verməklə bəlkə də siyasi rejimi dəyişmək olardı
Xoşbəxtlikdən indi əlkimya ilə məşğul olan, metalları qızıla çevirmək istəyənlər yoxdur
Hər şeyin «ustanovka» və «direktiv» ilə tənzimləndiyinə əmin olan hökumət adamları hesab edir ki, həmrəyliyin imitasiya variantını yaratmaq çox asandır
Çerçill Türkmənistanda doğulsaydı, Türkmənbaşı, indiki Azərbaycanda doğulsaydı, YAP-ın sədri olardı
Belarus neft ölkəsi deyil. Amma orda da diktaturadır. Bu, Azərbaycandakı və Mərkəzi Asiyadakı rejimlərə başqa rakursdan baxmağa təhrik edir
Əslində isə reket jurnalistikasını qidalandıran suçlu və cinayətkar, işlərində problemlər olan məmurlardır
Bu, həmin Rusiyadır... – öz daxili ixtilafları ilə və daxili zorakılığı ilə..., dəyişən adlar, dekorlardır, pavilyon isə həmin pavilyondur...
Televiziya ilə növbəti əmək yarmarkasından danışırlar, guya 1200 manatlıq işləri təklif edirlər yarmarkada. Adam inansın, ya inanmasın?
Bəlkə, bizim insanlara siyasətə qarşı «qurd yağı» sürtülüb? Yaxud məmurlar bu xalqın «dilini-ağzını bağlatdırıb», onlara «cadu» edib, bəlkə?
Müxalif partiyalar hakimiyyətin bugünkü siyasətini, hakimiyyət isə müxalifətin düz on yeddi il bundan əvvəlki siyasətini tənqid edir
Hakim də başa düşməlidir ki, 500 min manatı hətta ölkənin bütün qəzetləri bir yerə toplaşsalar belə, ödəmək iqtidarında deyillər
Toplantı ərəfəsində bizim sərəncamımızda olan yeganə detal kəskin hərbi ritorikalardır, bunlar hər iki tərəfdən səslənir
Hüseynbala Səlimovun şərhi: AYB üzvlərinin sayı ədəbi jurnalların tirajından 5 dəfə çoxdur. Belə çıxır ki, yazıçı adlanan zümrə özlərinin və biri–birinin yazdıqlarını hətta özləri oxumurlar
Doğrudanmı, Azərbaycan və azərbaycanlılar öz uşaq və qocalarının problemlərini həll etmək iqtidarında deyillər?
Davamı
