«O vaxt ki, hakimiyyət xalqı görür və onun qətiyyətini hiss edir, tələsik siyasəti dəyişir, başqa cür işləməyə başlayır. Aksiyalar da məhz xalqın özünü onlara göstərməsi üçün lazımdır...».
İndi ölkənin əsas iqtisadi resursları bu oliqarx zümrənin nəzarətindədir. Ölkədə o yeganə iqtisadi vektordur ki, bütün imtiyazlara malikdir və hər cür rəqabət və ya inhisardan kənardadır...
Mən indi ölkəyə səfər edən müxtəlif səviyyəli qonaqların dediklərinə diqqət edirəm. Onların hamısı öz fikirlərini belə başlayır ki, ölkədə demokratiya və insan haqlarının təmin olunmasında çox işlər görülüb, amma hələ görüləsi işlər də var...
«Söhbət H. Əliyevdən düşəndə bütün vasitələrlə hamını inandırmağa çalışırlar ki, Azərbaycanın müstəqilliyinin və dövlətçiliyinin də banisi odur. Fəqət sual verib soruşmaq olar ki, H. Əliyev olmasaydı Azərbaycan müstəqil olmayacaqdımı!».
«Dövlət YAP-a maliyyə vəsaiti ayırıb. Başqa partiyaların burada adının hallanması isə onların parlamentdə mövcud olan missiyalarına tam uyğundur: çoxpartiyalı siyasi sistem və ya plüralist cəmiyyət görüntüsü yaratmaq...».
Azərbaycanda isə bu Fəxri Xiyabandan öz başlanğıcını götürür. Protokol qaydalarını elə formalaşdırıblar ki, xarici qonaqlar artıq elə buradaca hansı ölkəyə gəldikləri haqda dəqiq təəssürat əldə edir və nəticə çıxarırlar. Nəticə çıxarmayan isə yalnız bizik...
İ.Əliyevin BP şirkətini kəskin tənqid etməsi artıq üçüncü gündür ki, bütün digər xəbərləri arxa plana keçirib. İndi hamı bu olayın əsl siyasi və iqtisadi motivlərini araşdırmaqla məşğuldur
Avropa Şurası növbəti dəfə A. Sakharov mükafatını təqdim etməyə hazırlaşır...
Chavez daha bir müddətə seçilmək üçün imkan istədi. Bu da maraqlı və müəyyən müqayisələrə səbəb ola biləcək detaldır...
«Rusiya dalğasında hakimiyyətə gələn siyasi qüvvələr çox tez bir zamandaca özünü ifşa edir və iflasa uğrayır. Mən B. İvanishvilini populist siyasətçi hesab edir və onun ciddi uğur qazanacağına ümid etmirəm».
Biz yeri gəldi, gəlmədi, «Getməz söz yarası!» deməyi sevirik. Lakin 21-ci əsrdə bizim bu «cəngavərliyimiz» yalnız gülüş doğura bilər.
Hətta tarixin məntiqi baxımından hakimiyyətdən yapışıb qalmaq mənasızdır, çünki beş il, on il prezident olana da prezident deyirlər, otuz il olana da!
Doqquz əsrdir ki, onunla bağlı mübahisələr bitib tükənmir. Bəzən mənə elə gəlir ki, dahilər özləri haqda tapmacalar qoyurlar ki, insanlar əsrlər boyu həmin tapmacalar üzərində baş sındırsınlar.
«Adamlar var ki, ömürlərini də yaradıcı akta, prosesə çevirirlər. Bu adamların ömrü yaradıcılıqları ilə çox qəribə simbioz təşkil edir. Belələrindən biri də tarixçi-etnoqraf L. Gumilev idi».
M.Morsi də Şərqin azadlıq və demokratiya ilə bağlı çox əsrlik tərəddüdlərini ifadə etdi, avtoritar düşüncə tərzindən kənara çıxa bilmədi
«İstənilən azərbaycanlıdan hətta hipotetik dəyişiklik barədə soruşsanız bir cavab eşidəcəksiniz: «sonra gələnlər guya indikindən yaxşı olacaq?». Amma gürcü cəmiyyəti belə deyil. Bu cəmiyyət hər bir anda özünün ən böyük oğlundan belə böyük və qüdrətli olduğunu...».
Azərbaycandakı vəziyyət haqqında düşünən zaman mənim bir tamaşanın personajı yadıma düşür. Həmin adam qəzeti o tərəfə, bu tərəfə çevirir, başlıqları oxuyur və bircə kəlmə ilə özünün münasibətini izhar etməyə çalışırdı: «nooolsun?»
«İndi İ. Əliyevin qayğısı budur. O, Mərkəzi Asiya ölkələrinin və ya Belarusun hakimiyyət təcrübəsini Azərbaycana gətirmək üçün beynəlxalq institutların dəstəyini almalıdır. Çox güman ki, bu yaxınlarda diplomatik korpusla görüş zamanı İ. Əliyevin «yumşaq tonu» da...».
«Müsəlmanların dini hiss və duyğularını başa düşmək mümkündür. Amma bu hisslər kiminsə əlində əsl «sosial rıçaq»a çevriləndə buna yalnız təəssüf etmək qalır. Şərait bir az sakitləşməyi və prosesləri soyuq mühakimə ilə müzakirə etməyi tələb edir».
«Heç bir yerdə siyasətçilər tək idealist prinsiplərin diktəsi ilə hərəkət etmirlər, bir çox hallarda onlar bunu etməyə məcbur olurlar. Lakin elə ölkələr də var ki, orada siyasətçilər hətta öz maraqları naminə belə bunu etmirlər...».
Davamı
