«Bəzən düşünürsən ki, bəlkə müsəlmanlara onların istədiklərini etməyə imkan vermək lazımdır? Amma dərhal da yadına düşür ki, onlar artıq bunu ediblər və hansısa ciddi nəticə alınmayıb. İran yaxud Səudiyyə Ərəbistanı dini dövlət deyilmi?»
Avropa institutları ilə yaxınlaşmaqçox şeyi – ölkənin idarəetmə fəlsəfəsini, iqtisadi mahiyyətini dəyişməyi tələb edir. Azərbaycan hakimiyyəti isə bunu istəmirlər.
Bəli, tarixdə çox imperiyalar olub. Hələ görünməyib ki, onların hansısa identik şəkildə bərpa olunsun...
O verilişlər, o təbliğat çarxları insanlara azacıq da olsa təsir edirmi? Bəlkə də nə vaxtsa təsir edib, amma indi artıq təsir etmir. İnsanlar onlara baxmır, ən azı ona görə ki, orada göstərilənləri, deyilənləri artıq əzbər bilirlər!
Azərbaycanın Avrasiya İttifaqına daxil olacağı təqdirdə Dünya Ticarət Təşkilatına üzv olmamaq üçün gətirdiyi bəhanələrin mənasız olduğu aydınlaşacaq. Dünya Ticarət Təşkilatının bəzi şərtlərini özü üçün məqbul saymırdı. İndi necə? Gömrük Birliyi və Avrasiya İqtisadi Birliyinin şərtləri Azərbaycan üçün məqbuldurmu?
Mövcud olmanın, hətta nəsil artırmanın bütün formalarını həyat adlandırmaq mümkündürmü?
Bütün böyük siyasətçilərin davranışında aktyorluq elementləri olsa da böyük aktyorların heç də hamısına siyasətçi olmaq müyəssər olmur
Hakimiyyət mənsubları ilə bəzi müxalifət təmsilçilərinin demokratiya haqqındakı təsəvvürlərində hiss olunacaq fərqlər azdır.
Sadə insanlar bu ilin də sürprizlərinə alışsalar da siyasətlə azacıq bağlılığı olanlar narahatlıq keçirməyə bilmirlər - ona görə ki, 2014-cü il tarixə ciddi geosiyasi təlatümlər, transformasiyalar ili kimi düşdü.
Avtoritar və totalitar liderlər sanki nə zaman utandıqlarını də unudublar. Belə “fürer”lərdən birinin bioqrafiyasında yazılır ki, uşaqlıqda “xarakterini formalaşdırmaq üçün” pişikləri boğurmuş...
«Bu günlərdə məlum oldu ki, andlılar məhkəməsi ilə bağlı müddəalar qanunvericilikdən çıxarılacaq. Səbəbini də belə izah etdilər ki, bu məhkəmə modeli özünü təcrübədə doğrultmur. Amma maraqlısı nədir?»
«Hamının «bəy» və hamının «lider» olduğu situasiyada hakimiyyət şaqulindən danışmağa belə dəyməzdi – azacıq qınanan kimi o vaxt dərhal istefa ərizəsi təqdim etmək adi hal idi»
Məlum olur ki, hətta Fransa da ictimai nəzarətin ən yaxşı halda rüşeymlərinin mövcud olduğu Azərbaycanın təcrübəsini öyrənməyə can atır. Təsəvvür edirsinizmi?
Bu dəfə Ukrayna olmasa da...
Sovet hakimiyyəti illərində seçki 70 il ironiyaya çevrildi. Müstəqil Azərbaycanda isə seçki saxtalaşadırmaq artıq vərdişə dönüb.
Ukraynanın MDB-ni tərk etməsi Rusiyanın geosiyasi ambisiyalarına və MDB-nin gələcəyinə sarsıdıcı zərbə olacaq.
«Xalqımız onsuz da şahsevən xalqdır!» deyərək prezident olmaqdan imtina edən Məmməd Əmin Rəsulzadə indiki məmurlar üçün örnək ola bilərmi?
«Ukraynanın müstəqilliyi də bu vaxta qədər, sən demə, şərti imiş. Əsl müstəqilliyə ölkə indi can atır. Təbii, tək Ukrayna deyil, digər MDB ölkələri də öz siyasətlərində Rusiyanın geosiyasi simpatiyalarını və antipatiyalarını nəzərə almaq zorundadır»
Psevdo-demokratiya ritorikasının kökləri gedib “pripiska” illərinə şıxır. O zaman bir kilo 10 kilo kimi qələmə verilir, rəqəmlər şişirdilirdi. Onda pambıq tələb olunurdu, ona görə onun istehsalı şişirdilirdi. İndi isə demokratiya tələb olunur...
«Təbii ki, Türkiyə zəif və tamam geridə qalmış ölkə deyil. Ondan da kasıb böyük ölkələr var. Amma Türkiyənin bir başı Avropadadır. Ölkə gərək bunu unutmasın...»
Davamı
