Bəzən siyasətdə izafi nüfuz və xarizma avtoritarizmə yol açır. Bunu insanlar hələ Afina demokratiyası zamanı hiss etmişdilər - həddən çox ictimai nüfuza və xarizmaya malik şəxsləri bir müddətə Afinadan sürgün edirdilər...
«Hər halda, təklif edilmiş tarixə çox qalmayıb, sabah görüş olmalıdır. İstisna deyil ki, o başqa bir tarixə də keçirilə bilər. Amma onun, ümumiyyətlə, baş tutub-tutmaması daha önəmli məsələdir - ilk baxışda vaxt məsələsi bir o qədər də mühüm deyil...»
Son günlərdə atəşkəs əsasən Dağlıq Qarabağdan uzaqda, Ermənistanla həmsərhəd olan digər bölgələrdə pozulurdu. Bəs buna dünya ölkələrinin reaksiyası necə oldu? Onlar ümumi ifadələrlə kifayətləndilər və hər iki ölkəni atəşi dayandırmağa çağırdılar...
«Sən bunun fərqindəsənmi? Sən burada özünə asudə-rahat yubiley keçirirsən, amma bizim oğullarımız hər gün barıt qoxuyur, hər gün bir əsgərin ölüm xəbəri gəlir...»
Dostları ondan müharibəyə getməməyi xahiş edirdilər. Deyirdilər ki, o, bir yazıçı kimi Fransaya daha çox şöhrət qazandıra bilər. Amma o, fikrində qəti oldu, müharibəyə getdi...
«Gürcüstandakı hakimiyyətin Mikheil Saakashvili-yə bu qədər «diqqət» ayırmasının səbəbi nədir? Çox sadədir. Heç nə edə bilmirlər. Bidzina İvanishvili hakimiyyətə gəlişi ərəfəsində daha nələri vəd etməmişdi?...»
«Hakim partiyanın namizədinin şansı o qədər qabarıqdır ki, seçki ilə bağlı proqnoz vermək elə 15 dəqiqədə rəqib qapısına 3 top vurmaq kimi asan görünür...»
Bir vaxt bizə elə gəlirdi ki, siyasətlə, siyasəti dəyişməklə bu ölkəni də dəyişmək mümkün olacaq. Düzdür, İndi demirik ki, yanılmışıq. Amma nə siyasəti, nə də ki, ölkəni dəyişdirə bildik
Nəticədə nə baş verir? Bu torpaq heç kimə - nə fələstinlilərə, nə də yəhudilərə xoşbəxtlik gətirmir. Hər iki tərəfdə insanlar hər an terrorun, raket hücumunun qurbanı olmaq qorxusu altında yaşayırlar
«Bəlkə də 80-ci illər nəslinin hələ də siyasətdə qalması böyük bir biabırçılığın - bu ölkənin tamam Türkmənistana çevrilməsinin qarşısını alır»
Aktyorun ən böyük xidməti böyük rol yaratmaqdır. Ələddin Abbasov da onu yaratmışdı - o, əbədi olaraq hamının yaddaşında elə Cahandar ağa kimi qaldı...
Düz 225 il bundan əvvəl iyulun 14-də Bastiliyanın alınması ilə Böyük Fransa İnqilabı başladı. İnsanlar «Azadlıq, bərabərlik, qardaşlıq!» şüarları ilə küçələrə, meydanlara axışdılar. Avropa və dünya siyasətində yeni era başladı...
«Böyük ehtimalla Rusiya Ukraynanın şərqində baş verən proseslərə hərbi müdaxilə etməyəcək, Ukraynanın Avropa Birliyilə inteqrasiyasına mane olmayacaq. Bəs nə istəyəcək?»
«Əgər hakimiyyətlə təmaslarda, ikitərəfli və çoxtərəfli görüşlərdə demokratiya və insan haqları məsələləri qaldırılmasaydı, onlara toxunulmasaydı İlham Əliyev və onun hökumətinin üzvləri təkrar-təkrar bu məsələlərə qayıtmazdı»
Desək ki, diplomatik korpusun Bakıda keçirilən beşinci toplantısından böyük gözləntilərimiz vardı, bu, bir qədər qeyri-səmimilik olardı. Etiraf edirik ki, daha çox isterik tonlu bəyanatlar gözləyirdik
«O, Gürcüstanı sevirdi. Bu sevgi bir siyasi əmtəəyə olan sevgi deyildi. O öz Gürcüstanını sadəcə, Gürcüstan olduğu üçün sevirdi»
Ukrayna və Rusiya dövlətlərinin, ayrılıqda ukraynalıların və rusların mövcudluğunu tarixin səhvi adlandıran keçmiş prezident hakimiyyətdə olduğu müddətdə demək olar ki, Ukraynanın müqavimət qabiliyyətini azaltmaqla məşğul olmuşdu
Prinsipcə, sovet quruluşu qadınlara ABŞ-dan tez seçki hüququ vermişdi. Amma seçki yox idi, onu faktiki olaraq ləğv etmişdilər. Kimə lazım idi belə «seçki hüququ»?
«İndi artıq seçkidə qeyri-müəyyənlik qalmayıb. Avqust ayında elektorat özünün istədiyi namizədi seçməlidir. Amma Recep Tayyip Erdoğanın şansları haqqında bəzi təhlilçilər bir qədər ehtiyatla danışmağa başlayıblar»
«Orta statistik Şərq adamı, xüsusən də müsəlman ilk növbədə fərdiyyətçidir, o, «Mənim evim mənim qalamdır!» prinsipi ilə yaşayır. Amma evindən kənarı görə bilmir və düşünür ki, evində sahman yaratsa, hər şey yaxşı olacaq»
Davamı
