Misiri Avropadan elə də böyük məsafə ayırmır. Amma böyük tarix ayırır. Bu, bütün müsəlman ölkələri üçün xarakterikdir. Bu ölkələrdə ilkin demokratiya çoxluğa oriyentasiya götürür - çoxuq isə müsəlmanlardır, öz tarixi keçmişi və dini ənənələri olan müsəlmanlar...
A.Abbasov faktiki olaraq diasporun liderinə çevrilib. Onun «suç»u məhz elə bu amillə müəyyən edilir. O, nə qədər desə ki, hakimiyyətlə, siyasətlə heç biri işi yoxdur, ona inanmayacaqlar.
«Bir sıra telekanallar Milli Şurada ikinci namizədin olacağını elə səbirsizliklə müjdələyirlər ki, adamı lap təəccüb götürür: əcəba, bunların özləri təsadüfən namizəd olmaq fikrində deyil ki?»
«Seçki tərəfləri - hakimiyyət də, müxalifət də optimistdir. Amma görək, bu optimizmi cəmiyyət bölüşürmü?»
Qarabağ haqqında yalnız uzaq «X günü»nündə danışmağa adət edilən ölkədə ən adi təşəbbüs belə maraqla qarşılanmağa layiqdir
Prosesin gələcək inkişafı üçün müəyyən qədər qeyri-müəyyənlik qalsa da artıq o, başlanıb, indi siyasətin, necə deyərlər, topu R. İbrahimbəyovun tərəfindədir
«Təbii ki, seçkidə iştirak edəcəyi təqdirdə R. İbrahimbəyov özü haqda xoş təəssürat yarada biləcək, hətta müəyyən dəyişikliklər olacaq, ən azı siyasi obrazlar dəyişəcək. Amma bu dəyişikliklər müxalifətçilərin ondan gözlədiyi başlıca dəyişikliyə adekvatdırmı?»
«Bu gün müxalifətin səyləri sanki lal fonda cərəyan edir. Hakim partiya üçün bu, bir o qədər də əhəmiyyət kəsb etmir, çünki onları cəmiyyətin sükutu qane edir. Bəlkə də avtoritar hakimiyyətlər «Sükut razılıq əlamətidir!» tezisindən ən çox yararlananlardır»
«Hiss olunur ki, ənənəvi etirazlar və onlara qarşı hakimiyyətlərin ənənəvi reaksiyaları artıq hamını yorub. Ona görə də telekanallar daha izdihamlı mitinqləri deyil, hansısa heykəlin qarşısında saatlarla donaraq dayanan bir fərdi göstərməyə üstünlük verirlər...»
«M. Əliyevanın adının daha bir namizəd kimi hallanmasını da əsasən bununla bağlamaq olar – Əliyevlər böyük siyasətdə tək İ. Əliyevlə təmsil olunduğu halda, Paşayevlər haqda bunu demək çətindir, onlar daha böyük təsirə malikdirlər...»
«Niyə görə NATO Rusiyaya, Avropa Birliyi də Azərbaycana xüsusi status verməlidir? Niyə bunlar başqa ölkələrlə, hakimiyyətlərlə bərabər olmaq istəmirlər?»
Nə böyük dövlətlər, nə də beynəlxalq qurumlar siyasi filantroplar deyillər. Onlar siyasi xeyriyyəçiliklə məşğul olmur və çox güman ki, Bakıdan razılığın müqabilində hansısa güzəştlər qoparırlar.
Onun sonuncu müsahibəsi ilə tanış olduqdan sonra belə təsəvvür yarandı ki, R.İbrahimbəyov ölkəyə qayıtmayacaq və yaxud da onun qayıtması ehtimalı çox azdır
«H. Rohani-nin «xidməti list»inə söz ola bilməz, kifayət qədər təcrübəli siyasətçidir. Amma onun rejimlə problemi olmayıb, hətta bir vaxt Ayatollah Khomeini-nin yaxın köməkçilərindən olub»
«Misal var deyirlər ki, od olmasa, tüstü çıxmaz. Hakimiyyət rəsmiləri ölkənin Rusiya ilə problemlərinin olduğunu açıq etiraf etməyə cəsarət etmirlər, çünki bu, onların həm gücsüzlüyünün etirafı olardı, həm də belə təəssürat yaranardı ki...»
«Çətin ki, hansısa Azərbaycan rəsmisi İ. Əliyevin razılığı olmadan, öz təşəbbüsü ilə belə bir təklif verməyə cürət etsin. Bunu İ. Əliyevin mesajı kimi qəbul etsək, sual doğur ki, prezident bununla nə demək istəyirdi?»
«Hakimiyyət müxalifətə münasibətində çoxdan «qırmızı xətt»i keçib, onunla düşmənçilik edir, ona görə də ondan da belə bir reaksiya gözləyir, düşünür ki, müxalifət də onlara lap milli düşmən kimi baxır! Amma həqiqətdə belədirmi?»
İ. Əliyev bir neçə dəfə öz ailəsi ilə Gandhi ailəsi və digərləri arasında paralellər aparıb. Amma Azərbaycanın siyasi sistemi, onun seçki təcrübəsi, idarəçilik mentaliteti nə qədər dünyadakı vəziyyətə adekvatdır?
«Seçkidə iştirak edəcək 8 namizədi indi də mühafizəkarlara, islahatçılara və müstəqil namizədlərə bölürlər. Amma islam inqilabının 34 illik tarixi göstərir ki, bu, olduqca şərti bölgüdür, hər yeni gələn prezident sanki qarşısına bir məqsəd qoyur...»
«Əsas daxili amillərdən biri də odur ki, R. T. Erdogan bir siyasi fiqur kimi öz cəmiyyətini çox yorub. Müxalifət yorulub, cəmiyyət bir adamın uzun müddət hakimiyyətdə olmasından bezib və ən başlıcası isə getdikcə onun davranışında avtoritar tendensiyalar hiss edir...»
Davamı
